Mooie mensen ontmoeten, leuke dingen zien, blije dingen beleven zijn voor mij voedsel om in evenwicht te blijven.
Iedereen heeft een verhaal en wat is er mooier dan in Nederland te mogen leven en te vertellen. Om je stem te laten horen en je schaamte te kunnen overwinnen, steun te ervaren, dat kan allemaal, ook bij jou om de hoek!
Afgelopen week is mij veel duidelijk geworden, ik kan het nog slecht onder woorden brengen en naar handelen is van een heel andere orde.
Blogs schrijven helpt me een beetje om duidelijk te krijgen wat voor mij belangrijk is in mijn leven. Dat sommigen geraakt zijn door mijn woorden en dat ik zelfs complimenten krijg over mijn blogs, dat vind ik heel bijzonder.
Ga zo door, tot op heden word ik er blij van en dat is fijn voor mijn mentale evenwicht.
Want, ik heb geen collega’s, ik verricht al jaren geen betaalde arbeid meer, zodoende heb ik ook mijn LinkedIn account opgeheven…. Ik heb wel lotgenoten contact en ik ken haar of hem via twitter vanwege dezelfde interesses of klik of ik ken iemand van het bridgen of van via via… Dat bekt wel lekkerder en begrijpelijker.
Alleen hoe zeg je dat … mijn twitter-vriend of iemand die ik ken van twitter…? Het klinkt zo vertrouwd voor mij en voor mijn twittervrienden. Als ik dit zo zeg tegen oude-vrienden / cq. familie voel ik me na vijf jaar er soms nog een beetje ongemakkelijk bij.
Ik heb geen sportvrienden, alhoewel. Ik ervaar Bridgen als topsport, daar kan je wereldkampioen mee worden, en nee ik niet. Natuurlijk ken ik die, of die, van de fysio, van een willekeurige fysio in de buurt of uit een patiëntengroep of met iemand met dezelfde diagnose, van een forum.
Dat begrijpt i e d e r e e n.
Hoe zou ik hier wonen zonder werk, zonder twitter en zonder kennissen? Die vraag heb ik mezelf al vaak gesteld, want ik ga namelijk niet achter de geraniums zitten, als het zover is, worden het trouwens sanseveria’s want daar kan ik nog langs heen kijken. Mijn vrienden en familie als basisfundament, zo mooi.
Verbinding mensen! verbinding houden! maken en ervaren! Dat is wat voor mij telt voor nu en voor de toekomst.
Inspiratie
Vandaag ontmoette ik twee waardevolle, inspiratievolle jonge vrouwen die in de Vinex wonen, werken, in een gezin met jonge kinderen. Zij vertelden mij waar zij blij van worden en ik luisterde voorzover ik dat kan naar de verhalen die zij hebben. Wat een heerlijk tegenwicht tussen de 70 + ers die ik aan het groene kleedje tref op de maandagavond bridgeclub. Aardige mensen hoor, zo ook mijn familie en vrienden. Wil niemand te kort doen. Het is het evenwicht ervaren, dat is wat voor mij telt, daar waar ik blij van word.
Ziekenhuis update
Voor het eind van de maand word ik opgeroepen voor de therapeutische coloscopie met een mogelijk risico van aansluitend een darmoperatie. Afhankelijk hoe de verdachte plekken, die goedaardig blijken te zijn, worden weggehaald, ben ik mogelijk binnen drie dagen weer op de been en anders worden het 6 weken opkalefateren. Met het voorjaar voor de boeg moet dat gaan lukken.
Gelukkig weet ik al de naam van de professor die dit gaat fixen, het is zoeken naar een gaatje in zijn agenda en een operatiekamer. (6 april = DeDag).
Mijn afspraken blijf ik met potlood in mijn agenda zetten!
n.b.
We hebben op de röntgenfoto’s GEEN afwijkingen gevonden voor borstkanker.
Fijn om ook weer eens een paar keer een zes te gooien…
Xxx
Hej lieve Marjanne,
Snap zó goed dat je het voor een deel moet hebben van ‘digitale vrienden’ zoals ik ze noem!
Toen ik twee jaar geleden eerder stopte met mijn fulltime baan dan gepland was, de baan die mijn lust en leven was, zag ik erg op tegen een leven zonder collega’s, zonder ergens bij te horen. Als je zoals ik ook nog alleen leeft valt er echt een heleboel weg.
Maar wat heb ik een geweldige mensen leren kennen via Twitter en via het bloggen! Soms nog niet van vlees en bloed en soms ook al wel. Soms verdwijnt er ook weer iemand, al of niet via een akelige clash, maar degenen die er toe doen die blijven.
Het is prachtig om via deze nieuwe mogelijkheden die aanzienlijk minder energie kosten tóch nieuwe vrienden te maken en te houden!
Ik hoop nog veel bloggen van je te lezen, hoop er zelf nog veel te schrijven en wie weet ontmoeten we elkaar ooit in levende lijve, dat zou mooi zijn.
En oh ja, heerlijk dat er geen slechte cellen zijn gevonden. Het zit nu eens even mee!
Het is goed plannen en slechte, goede poliepen, niet. Scheuren en of vallen dat valt ook al niet te plannen, wel je energie. Dank! lief!
Fijn dat er niets kwaadaardigs is gevonden!
En ja, die contacten met de buitenwereld zijn belangrijk, anders kom je op een eiland terecht en dat is soms best wel eens aangenaam maar lang niet altijd. Het maakt niet uit hoe je contacten legt, via de ‘echte’ wereld of via social media, als je maar mensen hebt waarmee je het goed kunt vinden of zomaar even een praatje kunt maken.
Ik hoop voor je dat er geen darmoperatie nodig is, dat je eens niet langdurig hoeft op te kalefateren maar dat het ook daarin meezit. Dat zou helemaal fijn zijn!
Liefs ♥
Lieve Elly, zo’n eiland is niet altijd handig inderdaad. Gelukkig zijn wij verbonden, dankzij twitter en heb ook ik het jaargetijde mee. 6 april is Ddag. ♥
Goed nieuws na het borstonderzoek en nu ook hopen dat een darmoperatie niet nodig zal zijn.
Ik ga voor je duimen Marjanne, zoals ik ook voor het borstonderzoek voor je heb gedaan.
Ik had dat onderzoek ook en we hielden elkaar op de hoogte, ja via Twitter :)
Twitter is leuk en ontspannend, als je de juiste mensen volgt. Twitter is ook om, (weer met diezelfde mensen), elkaar erdoorheen te helpen in moeilijke tijden.
Dat had ik, toen ik op Twitter begon, niet verwacht.
Hartverwarmende mensen heb ik op Twitter leren kennen. Sommige via hun tweets en met andere een afspraak gemaakt en dan blijkt het zo vertrouwd.
Ik ken jou ook via Twitter en vind het fijn dat we elkaar volgen. En hoop dat we nog lang met elkaar mogen twiedelen. Mochten we elkaar ooit echt ontmoeten dan doen we eerst ons vreugdedansje.
Je hoort bij mijn TwitterDinnetjes, of vind je dat een rare naam… ;)
Liefs, Hiltje
Lieve Hiltje, Dat we nog maar vaker mogen twiedelen, wat is dat weer voor nieuw woord, haha.. Dat het een mooi dansje gaat worden, staat met potlood al in mijn agenda. Allergische reacties enzo krijg ik van het woord Dinnetje, maar jij zegt het! Dat verzacht de jeuk. Jij mag dat, graag zelfs. Liefs.