Gefeliciteerd je hebt twee toegangskaarten gewonnen voor het salonconcert, indien je er gebruik van wilt maken, mail naar …… gmail.com. “Jippie!!” via het twitteraccount van Wibi Soerjadi had ik het goede antwoord gegeven; “Wibi speelde als kind bij zijn ouders op een Steinway & Sons piano.” Ik reageerde enthousiast op dit cadeautje; “dank je wel, we wonen in de buurt en kunnen vrijdagavond. Leuk!”
Pas later kwam de gedachte; “Ojee, maar kan ik daar wel naar binnen in zijn kasteel’, want Wibi’s landgoed en kasteel is niet toegankelijk voor minder validen. Ik stelde mezelf gerust door mijn eigen moedgevende gedachte “Gelukkig kan ik die paar trappen nog op”. Wel deed ik het speciale verzoek of er een stoel met leuningen voor me neergezet kan worden, want dat zit echt beter vanwege mijn spierziekte FSHD. Het adres en tijdstip volgde snel ‘Komt voor elkaar” “Tot vrijdagavond!”
Zo stonden we keurig op tijd voor het gesloten hek, aan het begin van het landgoed, op vrijdag 18 maart, welke op precies 19.45 uur open ging. We reden stapvoets over de donkere toegangsweg naar het kasteel en daar konden we ook onze auto kwijt. Met mijn roze elleboogstok om mijn rechter arm kon ik de treden naar het bordes zelf opkomen en Wibi ontmoeten, een tweetupje zomaar gratis en voor niks.
We werden hartelijk ontvangen en de jassen konden we kwijt, achter de rode gordijnen, achter Jack Sparrow. In de ontvangsthal stond een drankje klaar en wij kozen voor een bubbeltje, feestelijk, proost!
Het was duidelijk aangegeven waar we mochten rondlopen en fotograferen. Voor mij bleek het lastig om te lopen met een grote tas, een elleboogstok en een IPhone in de hand en ook nog foto’s maken en ook nog tweets te versturen.
Wibi woont in een kasteel met allemaal Disney figuren als vulling in die enorme ruimtes. Het bracht ons een beetje in een Disneyland sfeer, ontspannen en blij werden we er van! In de concertzaal stonden twee vleugels en stonden prachtige kasteelstoelen klaar en twee stoelen met een reservering, waarvan 1 met leuningen. Wat een gastvrijheid. We genoten met nog ca. 30 mensen in deze concertsalon. Op de trappen ligt dezelfde zachte, rode vloerbedekking met gele muzieknoten erin en een gele band rondom. Voor de ramen hangen plafond hoge, dikke, rode velours gordijnen.
Wibi werd geïntroduceerd en de achterste deur ging open en Wibi heette ons hartelijk welkom in zijn huis en concertruimte en vertelde over de opbouw van de nummers die hij zou gaan spelen. Daar waren we blij mee. Ik kon daardoor beter luisteren en herkennen wat hij aan het doen was. Hij speelde vol passie en geestdrift en wij genoten beiden op de vijfde en laatste rij.. van zijn geweldige pianospel! Muisstil.
Dit had nou alles met spelen, met muziek maken, met deskundigheid en passie te maken, dat kon ik zelfs horen.
In de pauze kon je in Wibi’s andere speelkamer, waar een playstation en elektrische piano en grote banken staan, een drankje bestellen aan de huisbar en we babbelden wat met de andere gasten.
Er was een jong stel, veertigers, met twee jongens van ca. 8 a 12 jaar met blije koppies. De jeugd, de toekomst!
De door Wibi zelf geschreven muziek met prachtige overgangen van licht naar zwaarder speelde hij vol verve en wat hij ook speelde, het eindigde aldoor licht en blij! Dat was heel fijn. Dat een mens met twee handen en een vleugel dit geluid naar boven kan brengen, je zo kan raken, zo puur en zonder versterker.
FANTASTISCH!
Als afsluiting speelde Wibi muziek van Michael Jackson in Bach, Listz, Schubert stijl! Geweldig! Aan de lichaamshouding van het echtpaar voor ons, konden wij afleiden dat zij niet weten wie Michael Jackson is/was.
Na afloop van dit salonconcert mochten we allemaal in zijn privévertrek een signeersessie bijwonen c.d.’s en partituren werden er gekocht. Eerst moesten we de brede trappen op en dat lukte mij gelukkig goed, vanwege de minimaal hoogte afstand tussen de treden. Overal waar we keken zagen we een bekend Disneyfiguur staan, ja, ook wij werden daar blij van.
Indien jij Wibi ook graag wilt horen en zien,
Je kunt kaarten bestellen
F. maakte de foto’s en Wibi’s handen in witte handschoenen voelde ik om mij heen en we spraken kort met elkaar. Bedankt Wibi. Hartelijk dank voor deze fantastische avond en gastvrijheid en dat er nog maar veel mooie avonden mogen volgen!
(nb: sinds zomer 2017 woont Wibi zeer naar zijn zin in Diepenheim, waar ook mogelijkheid is om zijn salonconcerten bij te wonen)
Hoi Marjanne
Leuk dat je erbij mocht zijn en ook nog genieten en kijken in andere kamers ;-)
Gr Theo
Ja, dat was leuke aangelegenheid Theo, en met toestemming gluren :-)
Wat een onvergetelijke avond, mooi verteld. Een klein beetje alsof we erbij waren.
Dankje voor het compliment Odile, fijn dat je even meeliep.
Wat een prachtig verslag van een bijzondere avond in een bijzonder kasteel.
Annette dat was het zeker, leuk dat je mijn blog ook zo ervaart.
Superleuk Marjanne! En ook heel mooi verteld! ?
ThX for compliments Anne, kussie terug!
Wat ontzettend leuk dat je een topavond hebt gehad! Dat is echt genieten om met een kleine groep mensen muziek te kunnen luisteren en te beleven.
Gaaf was het idd. Elly, nog meer dan krenten uit de pap. Dit was een buitenkans van de hogere categorie!
Wat een belevenis moet dit zijn geweest én dat je zo’n uitgebreide rondleiding kreeg. Top.
Marion we mochten loslopen er was duidelijk aangegeven waar we niet mochten komen. Allen ook muisstil genieten van de wonderschone klanken! wat een held!
Oh wat leuk zeg! Heel bijzonder om dit zo mee te maken denk ik zo :D!
Leuk Danielle.. ja, het is een pracht herinnering geworden!