Slalommen

Met bruinverbrande gezichten en handen als contrast tegen de witte uniformen vertelden mijn collega’s over hun vakantie;  “Het was geweldig, veel beter dan een zomervakantie en je bent de hele dag buiten” Ik was niet jaloers. Het was al vroeg duidelijk. Skiën kan ik niet leren. Rennen en hurken kon ik niet, laat staan op wintersport gaan.

Mijn hoofdverpleegkundige toen op neurologie AZL, tegenwoordig LUMC, Leiden (1979): “zolang jij hier op de dienstlijst staat, verbied ik het je om op wintersport te gaan!”. In mijn jonge jaren viel ik regelmatig en scheurde/kneusde dan een enkel, pols, duim, elleboog en of schouder. Al met al werd ik later arbeidsongeschikt verklaard en na omscholing tot secretaresse wederom, zelfs dat lukte niet om me staande te houden. Op vakantie gaan wel. behalve:

Wintersport
Wat hadden wij deze vorm van vakantie vieren ook graag aan onze kinderen meegegeven. Lekker buiten met elkaar bewegen en plezier beleven. Het klinkt gewoon ook  stoer en sportief: “Wij gaan op wintersport“.
Onze kinderen beleefden hun ski-ervaring met hun middelbare schoolklas; Voor de één bleek een dagje naar Winterberg genoeg, voor de ander smaakte het naar meer na Berlijn of was het Krakow?

Met een groep vriendinnen ging ik in maart 2005 mee naar hun wintersport plek in Frankrijk. Zij zouden gaan skiën. We reden om de beurt en kwamen in een prachtige omgeving aan: Mont Genève. Wel handig dat ik mee was, ik zou gaan passen op de jassen en de tassen bovenop die berg en zij konden zonder ballast gaan skiën.
Ik prikte mezelf een weg door de sneeuw met  2 nordic walking stokken en zat ook voor het eerst met mijn hoogtevrees op zak in een Skilift. Doodeng, maar geweldig! Nu ik er toch was verplichtte ik mezelf om te kijken opzij vooruit van links naar rechts en wat heb ik genoten van het prachtige uitzicht! Ik kwam overal, behalve op de latten

Het was een geweldige week met z’n vijven. Zo blij dat ik ben meegegaan. Wat een pret heb ik gehad en genoten met en van mijn skiënde vriendinnen.

Slalom
Dat ik om mijn pijnpunt-en heen kan kletsen is algemeen bekend. Ik deed jaren lang mijn best om mijn zorgen en het verdriet daarover niet te delen, want zeuren wil ik niet. Ik wil geen zeur zijn. Omdat ik altijd wel iets mankeer en of herstellende was. Op de vraag Hoe was jouw week, kon ik elke keer melden dat mijn agenda weer was gevuld met een bezoek aan een poli: voor een behandeling, onderzoek en uitslag en weer door. Het komt me m’n neus uit..

Een optimistische kijk op het leven, kenmerkt mij en dat hou ik graag zo.

Ik slalom zoveel mogelijk overal omheen zo hou ik mezelf nog op de been en ik geef graag aandacht aan hen die me lief zijn en help hen waar het nodig is. Waarom? Omdat ik daar juist wel energie van krijg! Niet klagen maar dragen. Zinnen verzetten.

Zolang we het over jou hebben, hoef ik het niet over mezelf te hebben!