Zomaar een dinsdagochtend in mei 2015. O nee, het is de dag van de verpleging. Het is de dag van de MRI scan van mijn buik / lever. De Ct-scan van mijn longen onderging ik 23 april. Waarom niet samen op een dag? Tja…. Verpleegkundigen heten gelukkig geen Florence Nightengale meer en hebben te-recht vrije dagen nodig om dit vak goed te blijven doen. Om te kunnen zorgen, het plannen van zorghandelingen is weer een heel andere tak van sport.
Het bleek niet mogelijk om beide onderzoeken op één dag te laten plaatsvinden en een week later de uitslag te krijgen. Fysiek naar de poli gaan om van de chirurg te horen of er wel of geen positieve uitslag is, nav die scans, vind niet plaats op 16 juni. Ik heb liever een telefonisch consult met de chirurg, gaf ik door. Dus als dat lukt dan graag?!
Dat was ff lastig, want het telefonisch consult zit niet in het protocol van Watch and Follow.
Dat ik geen standaard patiënt, laat ik maar meteen weten. Ik stel eisen aan zorgen voor de patiënt, dus voor mij, dat is mijn behoefte in deze. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan. Niet alleen in een ziekenhuis wordt gewerkt met agenda’s, als patient heb je ook een agenda en als begeleider ook.. Afstemmen lijkt altijd passender, maar blijkt lastig.
Hoezo protocol? 16 juni is alweer 8 weken na de CT-scan en een maand later moet ik alweer de machines in.
Niet vergeten om volgend kwartaal deze route meteen inzetten, want het is ook voor mij ff wennen, zo’n Watch and Follow protocol. Het gaat wel ergens over natuurlijk, meer dan een ding. Wat ik ook niet moet vergeten is dat beide scans met contrastvloeistof zijn. Dat in mijn linkerarm beter niet meer geprikt moet worden. Jee, wat een pijn deed dat! Flauw vallen, ik sta er niet om bekend en toch herkende ik de vrije val van pijn en flauwvallen:
Ik ging naar wachtkamer 4 en ik noem mijn naam en mijn geboortedatum. “Heeft u al eens eerder bloed afgegeven” vraagt de vriendelijke prikmevrouw. “Ja” zeg ik. “Rechter of linker arm mevrouw” vraagt ze. Ik haal het stopwatje uit mijn rechter elleboogplooi (van de MRI) en zij verschuift al haar spullen richting mijn linkerarm. Klem om mijn arm, naald erin en het bloed loopt in een buisje. Ineens kerm ik het uit en ik heb nog steeds een heel raar gevoel in mijn linkerarm en hand…
Op het moment dat het bloed werd opgevangen.. bezweek ik bijna en die prikmevrouw bezweek bijna van mijn reactie en we zagen beiden mijn onderarm van kleur veranderen.. blauw en dikker. Snel deed ze er een strakke zwachtel op.. tjee.. Ik ben er ff bij blijven zitten.. en reed daarna naar huis.
Opereren? Opkalefateren? Ik draai mijn hand er niet voor om. Maar een naald in mijn arm om bloed af (CEA waarde) te geven? Pfieuwww, ik zie er nu al tegenop. Eerst maar eens de uitslag horen via het telefonisch consult met de chirurg volgende week.
Nu type ik dit met een koude linkerhand, met een blauwe plek gevoel op de plek waar mijn (niet goed zittende) infuus zat na mijn longoperatie.. Tjee.. dit is meer dan een prikje.
Zeuren! Af en toe moet dat, ook hier… wat een Zorg …. om zorg.
Je hebt haar toch wel even uitgelegd dat je dat niet acceptabel vind?
en waarom twee keer bloed afnemen terwijl dat met een beetje logistiek ook in een keer had gekund…. Geklungel..
Duim voor goede uitslagen… knuff
haha.. het contact met de MDL verpleegkundigen verloopt via de mail uiteindelijk. Werk ik ze meteen in, in deze vorm van communiceren met patiënten en heb ik sneller duidelijkheid..
koste veel tijd, maar krijg nu wat voor mij nu het beste lijkt. Iedereen tevreden.
Tja, dat is te lang.. om te vertellen van die twee X een infuus naald zetten. Linkerarm is nu iets rustiger maar nog raar gevoel in mijn hand en dat voor een beetje bloed afnemen.. tss.
Wat je maar zeuren noemt! Volstrekt onacceptabel, deze gang van zaken.
Zó lang wachten op de uitslag met al weer bijna een nieuwe scan – echt onacceptabel.
Afschuwelijk toch dat je zo afhankelijk ben. Dat kan nooit de bedoeling zijn van een goed protocol!
Dat denk ik ook Liesbeth, dat kan nooit de bedoeling zijn. Het is mijn eerste keer van het vijf jarig protocol dus voor mij wennen. Ik kan iig nu mail contact onderhouden en de uitslag krijgen via een telefonisch consult.. Dat is wat Ik wil. Het scheelt iedereen heel veel tijd en ergernis van wachtkamerstoelen zitten ed. Kan altijd nog terug voor een IRL consult. Nieuwe tijd, nieuwe mogelijkheden.
(Regen en storm in Zweden)